Ceci n'est pas un livre

Wellicht had ik duidelijker moeten zijn — een Facebookstatus plaats je niet zomaar even 'tussen de soep en de patatten'. Of toch? 

Ik had zo'n drietal koppels de tijd voor het mijn beurt was, die avond op de boekenbeurs. Intussen deed de machine van Creatief Schrijven en Azertyfactory ratelend zijn werk – en kreeg ik steeds meer het gevoel dat ik het nu moest maken. Terwijl titels als stuiterballen door mijn hoofd schoten en niet wilden gaan liggen, tikte de tijd. Nu en dan spuwde de machine een boek, nam iemand het op en poseerde voor een foto. Zonder uitzondering met trots. Alsof met de flap het belangrijkste was gezegd. En kijk, zo ging het ook bij mij. Een flap, een foto, een Facebookstatus. En plots te veel 'likes', bemoedigende duimen aan de schoolpoort en vragen om een gesigneerd exemplaar. Ik werd er ongemakkelijk van. Alsof ik vals had gespeeld.

Nochtans bevatte de tekst enkele hints, dacht ik – een eerste boek in de Azertyfactory? op de Boekenbeurs?. En had ik geen ironische knipoog bij mijn retorische vraag geplaatst? Het zou  de werking van de sociale media wel zijn: waar voldoende mensen 'liken', 'liken' alle andere mee. En toch. Tachtig mogelijke lezers. Het is een begin (zij het niet meteen voor een bestseller). Ceci n'est pas un livre, maar misschien wordt het er wel één...